Los rayos del proyector se mantenían fijos en la boca del muelle, por encima del malecón oriental, donde estaba previsto que se produjese el choque, y los hombres esperaban con la respiración contenida...
skip to main |
skip to sidebar
Este obra está bajo una licencia de Creative Commons Reconocimiento-CompartirIgual 4.0 Internacional.
Clubs de Lectura do CPI Manuel Suárez Marquier (O Rosal)
lunes, 15 de marzo de 2010
Benvido!
Un blog para ti, que che gusta viaxar, sorrir, imaxinar, soñar, vivir... Un blog para nós, que nos gusta ler. Un blog para compartirmos libros e lecturas.
Benvido aos clubs de lectura da biblioteca A Quinta dos libros!
Podes atoparnos en: olibrako@gmail.com
Benvido aos clubs de lectura da biblioteca A Quinta dos libros!
Podes atoparnos en: olibrako@gmail.com
Os blogs da Quinta
O Librako por dentro
O día a día
A voz da mata
Apadriñas?
As nosas historias
Bookcrossing
Cine na quinta
Club de lectura de adultos
Club de Lectura de Secundaria
Clubs de lectura do Baixo Miño
compartidas
Despedidas
Día da Paz
Ella
Encontros literarios
Eu estou aquí
Lecturas
Lecturas compartidas
Lemos poesía
Marcando a diferenza
migrAndo
Os EX do Librako
Os lectores escriben
Os lectores opinan
Os nosos vídeos
Protagonistas
Saídas literarias
Semana do libro
Somos distintos Somos iguais
SOS o planeta quéntase!
Infomación para os lectores
Estamos en twitter
Escribe ben!
Bibliotecas escolares
Arquivo
Busca no blog
Visitáronnos
Licenza do blog
Este obra está bajo una licencia de Creative Commons Reconocimiento-CompartirIgual 4.0 Internacional.
8 comentarios:
Non mo imaxinaba así, para nada!!
Eva Correa.
Dan ganas de ir a Whitby, co libro nas mans, e buscar o banco de Lucy no cemiterio, non?
A verdade é que si.
Poderiamos ir aí de excursión!
Jajajaja.
Eva.
Nos días de maio ou xuño poderiamos ir ata algún lugar, en vez de estar no colexio... e tomar un xelado de DRÁCULA...
Parécevos boa idea?
Bea
Jajaja.
Que gran idea!!
Tomámosche a palabra polo menos no do xelado.
A miña non é tan mala idea eh!!
jajaja
Eva.
Un libro impresionante,tanto coma que dan ganas,efectivamente,de colle-lo e ir cara a Whitby e buscar o banco e sentarse a ler eses episodios nos que Lucy e Mina pasan tanto tempo nel,contándose as súas confidencias.Seguro que a sensación é tremenda! e postos xa!! cun xeado de Drácula na man sería perfecto!!!
Despois dun ano seguemos tendo lectores que comparten con nós as súas impresións sobre este gran Librako.
Grazas Sandra por deixar a túa pegada no noso blog!
Invitámoste a seguir lendo con nós. Non deixes de gozar ca nosa última lectura, moi pronto desvelaremos este novo misterio.
Publicar un comentario